μπροστά στον καθρέφτη

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το αφήγημα της Πόπης Βερνάρδου με τον τίτλο "Τι απέγινε η Σταχτοπούτα" (εκδόσεις Futura), το οποίο αναφέρεται σε ένα πολύ ιδιαίτερο καθρέφτη.
Η Σταχτοπούτα κατέβηκε στα υπόγεια του παλατιού και διέσχισε ένα μεγάλο διάδρομο. Είχε κατέβει κι άλλη φορά εδώ. Αναγνώρισε κάποιες αίθουσες δεξιά κι αριστερά της. Στο τέλος του διαδρόμου στάθηκε μπροστά σε μια κλειστή πόρτα που δεν την είχε προσέξει άλλη φορά. Κοίταξε γύρω της, δεν υπήρχε κανείς. Έσπρωξε την πόρτα, που άνοιξε αμέσως αθόρυβα, και μπήκε μέσα.
Τα ‘χασε. Η αίθουσα έλαμπε, ήταν γεμάτη καθρέφτες. Κρεμασμένοι στους τοίχους, ακουμπισμένοι στο πάτωμα, ριγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, εκατοντάδες καθρέφτες. Προχώρησε προσεκτικά στο μεγάλο και σκονισμένο δωμάτιο. Σκέφτηκε ότι εδώ πρέπει να έβαζαν τους καθρέφτες που δε χρειάζονταν πια. Στροβιλίστηκε χαρούμενη και παρακολούθησε το είδωλό της παντού. Το δωμάτιο γέμισε με τη χάρη και την ομορφιά της. Δεκάδες Σταχτοπούτες. Χτύπησε ενθουσιασμένη τα χέρια. ΄Υστερα σούφρωσε τα χείλη της. Το είδωλό της ήταν ίδιο, σ’ όλους τους καθρέφτες. Βενετσιάνικους, με κρυστάλλινα, μπρούτζινα ή εβένινα πλαίσια, μικρούς ή μεγάλους, οβάλ, στρογγυλούς ή τετράγωνους, απλούς ή φτιαγμένους με απαράμιλλη τέχνη. Δεν είχε σημασία η αξία του μέσου, μα το ίδιο το μέσον. “Ανόητη”, σκέφτηκε, “όλοι οι κα¬θρέφτες σε δείχνουν ίδια. Δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό διαλέγοντας περίτεχνους καθρέφτες με φιλντισένια λαβή. Όλοι δείχνουν την αλήθεια. Μια ηλίθια, κενόδοξη, αποτυχημένη πριγκίπισσα. Υποθέτω πως κανένας καθρέφτης δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό”.
Προχώρησε στο δωμάτιο χαζεύοντας γύρω το είδωλό της. Τότε την προσοχή της τράβηξε ένας καθρέφτης στρογγυλός, γυρισμένος από την ανάποδη και βουτηγμένος στη σκόνη. Πλησίασε, γιατί της φάνηκε ότι η ύλη του ήταν κάπως ρευστή, τρεμούλιαζε σαν να μην μπορούσε να αποφασίσει για την τελική μορφή του, ενώ μια λάμψη διαπέρασε την επιφάνειά του και σκόρπισε γύρω της χιλιάδες χρυσά σωματίδια. Περίεργη έσκυψε και γύρισε τον καθρέφτη προς το μέρος της. Στάθηκε μπροστά του και αυτό που δεν είδε την έκανε να παγώσει. Δεν καθρεφτιζόταν πάνω του! Έβλεπε μέσα το υπόλοιπο δωμάτιο, αλλά αυτή δεν φαινόταν πουθενά. Στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη και δεν έβλεπε το είδωλό της. Λιποθύμησε. Δεν την άκουσε κανείς.
Συνήλθε μετά από ώρα και προσπάθησε να κυριαρχήσει στον εαυτό της. Άπλωσε το τρεμάμενο χέρι της πάνω στον καθρέφτη. Η στιλπνή επιφάνεια υποχώρησε και το χέρι της πέρασε λίγο στην άλλη πλευρά.