Η φωτιά κατεβαίνει από το βουνό. Ελπίζω να μη φτάσει εδώ. Συμφωνήσαμε με το «έτερον ήμισυ» να κοιμηθούμε με βάρδιες. Η σειρά μου να φυλάω. Ομολογώ ότι φοβάμαι. Γι αυτό προσπαθώ να κρατώ απασχολημένο το μυαλό μου.
Δεν μπορώ να φανταστώ την επόμενη μέρα, ίσως και να μη θέλω. Ανεβάζω λίγες φωτογραφίες από τις τελευταία εκδρομές μας στο Σέσι και στο Γραμματικό. Λίγο πριν τον όλεθρο. Τότε που οι κάτοικοι αγωνίζονταν να μη γίνει ο εγκληματικός ΧΥΤΑ. Γιατί καθυστέρησε τόσο η κατάσβεση, κατακαίγοντας το δάσος του Μαύρου Βουνού και το Γραμματικό και οδηγώντας στην ολοκληρωτική καταστροφή της Βορειοανατολικής Αττικής;
Υποθέτω πως είναι απύθμενο το βάθος της ηλιθιότητος αυτών που έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση την Αττική (αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα). Το ερώτημα είναι γιατί τους το επιτρέπουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου