χιονονιφάδες στον καθρέφτη

Το τοπίο έξω απ' το σπίτι μας το πρωί

Κάποιες απ' τις νιφάδες που "είδα" χωρίς να τις δω

Χτες το βράδυ παρατηρούσα το πυκνό χιόνι που έπεφτε αθόρυβα και απαλά πάνω στη γη και αναρωτήθηκα γιατί η θέα του μου προκαλεί τόση ευχαρίστηση (όπως συμβαίνει σε πολλούς, νομίζω). Υπάρχει τόση ομορφιά στη χιονόπτωση. Είναι το λευκό, η αίσθηση της απαλότητας, η μαγική δημιουργία της νιφάδας, η εφήμερη διατήρησή της σ’ αυτή τη μορφή.Έβλεπα τις χιονονιφάδες να στροβιλίζονται και σκεφτόμουνα πως κάθε μια είναι μοναδική, διαφορετική απ’ τις άλλες, με υπέροχα γεωμετρικά σχήματα, που όμως ξεφεύγουν από το γυμνό μάτι। Απλώνεις τα χέρια να τις αγγίξεις και κάθε νιφάδα που σ’ ακουμπάει μετατρέπεται σε σταγόνα νερού.