Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

το είδωλο στον καθρέφτη


Ξεκίνησε σαν παιχνίδι και ελπίζω έτσι να συνεχίσει. Μια ευκαιρία για σκόρπιες σκέψεις, ιδέες, σχέδια. Η Αλίκη, μπρος και πίσω από τον καθρέφτη, να ονειρεύεται σκοτεινά παραμύθια, να κοιτά εξεταστικά το είδωλό της, να αναρωτιέται για την αλήθεια της αντανάκλασης, να μεταμορφώνεται σε όποιο πλάσμα επιθυμεί, να παρακολουθεί τις μορφές να ρευστοποιούνται και να αλλάζουν, να αμφιβάλει για τη συνοχή και τη λογική, να βλέπει πως κάθε τι σχετίζεται με κάθε τι άλλο, να παίζει με τους περιορισμούς, να γκρεμίζει τα σύνορα, να βλέπει τον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο να αλληλοκαλύπτονται και τα όρια να συγχέονται.
Και το ερώτημα μένει: Ποιος δημιουργεί τον κόσμο; Μήπως ο κόσμος βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο και προβάλλεται σε ό,τι ονομάζουμε έξω; Κι αυτό δε σημαίνει απαραίτητα πως δεν υπάρχει κάποιο αληθινό σύμπαν, αλλά πως ίσως οι άνθρωποι κατασκευάζουν μοντέλα του σύμπαντος, τα αναπαράγουν και τα βλέπουν. Όχι πως υπάρχει ένα σωστό μοντέλο πραγματικότητας ή μια αλήθεια. Ίσως η αλήθεια και η γνώση είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, ο δημιουργός του κόσμου. Ακόμα και οι θεοί από αυτόν εξαρτώνται.

1 σχόλιο:

Emmanuel Manolas είπε...

Καλώς ήρθες!
Πάρε μας στην φαντασία σου και ταξίδεψέ μας.
Με σένα οδηγό είναι σίγουρο πως θα έχουμε υπέροχη διαδρομή.